Zihin hapishanesine benzer bir şekilde, köleler, savaş esirleri ve toplama kampı mağdurları bile zaman zaman özgür olabilirler. Ancak zihinsel hapishane, daha tehlikeli bir türdür; içinde olduğunuzun farkında değilsiniz, bu nedenle kaçma dürtüsü hissetmezsiniz. Bu tür bir hapishane içinde olan bir kişi, özgürlüğüne kavuştuğunu nasıl anlayabilir ki? "...gözlemliyoruz ki, yakın zamanlarda bu estetik anlatımı tercih eden bazı bireyler aynı zamanda dünyayı algılamanın, perde ardını aralayarak zorlu ve acı dolu yolculuklara çıkmanın iki katmanlı bir yol olduğunu vurguluyorlar. Hem dışsal bir yolculuk, hem de içsel bir serüven; mikrokozmosda ve makrokozmosda bir yolculukta karakterler. Sanal ile gerçeğin, oyun ile hakikatin, an ile geçmişin, görünen ile hissedilenin eşiklerindeki bu seyahatler... Yaşamın sunduğu kapıları açan "Next-Generation Gateway Switch" isimli eserin hikayesi de işte bu zengin deneyimlerden besleniyor. Hayatın her katmanında bir kapı, bir geçiş bulunuyor; belki de işte bu eser, bu kapıları aralamamıza rehberlik ediyor.
Similar to a mental prison, even slaves, war prisoners, and concentration camp victims can sometimes be free, but a mental prison is a more dangerous kind; you are not aware that you are in it, so you don't feel the urge to escape. How can a person in such a prison realize they have gained freedom? "...we observe that recently, some individuals who have opted for this aesthetic narrative also present to us a dual path of understanding the world, unfolding the veil behind, embarking on challenging and painful journeys. It's both an external journey and an internal adventure; a journey within the microcosm and macrocosm of characters. These journeys unfold on the thresholds of virtual and real, game and truth, the present and the past, the visible and the tangible... The story of the artwork named "Next-Generation Gateway Switch" is nourished by these rich experiences. In every layer of life, there is a door, a transition; perhaps this artwork guides us in opening these doors.
